Dion Bouwmans

Als je op de koffie gaat bij Boergondisch, hoort daar natuurlijk een gebakje bij. “Ik doe zelf niet mee, anders blijf ik aan het eten,” lacht Dion. Soms is dat lastig, want ze is een echte zoetekauw. Heel gek is het dus ook niet dat ze patissier is. Toch twijfelde ze daar vroeger over. “Bakker leek me wel leuk, maar ik wilde eigenlijk kapster worden. Tijdens mijn snuffelstage bij een kapsalon kwam ik erachter dat dat niks voor mij is. Die zaak zat naast een bakker en blijkbaar heb ik toen gezegd: ‘daar ruikt het veel lekkerder, dat past dan denk ik toch beter bij mij. Maar zelf weet ik dat niet meer!’”

Taarten van Dion

En zo heeft Dion dus toch gekozen voor een bakkersopleiding. Daarna volgt een opleiding tot patissier. Op haar vijftiende begon ze met ‘Taarten van Dion’. “Ik vond taarten met fondant maken kei leuk. Daar is het ook mee begonnen: vroeger thuis in de keuken fondant taarten maken met mama. Nu is dat nog maar een klein deel van wat ik doe, maar ik doe het wel nog steeds.”

Boergondisch

Na een paar jaar in Deurne gewerkt te hebben als banketbakker, besloot ze echt voor haarzelf te beginnen en werd Boergondisch een feit. Om 07:00 uur begint haar werkdag, maar op drukke dagen zoals Moederdag begint ze weleens om 03:00 uur. “Tja, alles wordt met de hand gemaakt en dat heeft tijd nodig.”

Favoriete taart

Een lievelingstaart heeft Dion niet. ‘Vorige week had ik echt zin in bananensoezen, toen heb ik er elke dag wel eentje gegeten. Dat doe ik normaal nooit hoor,” voegt ze er snel aan toe. Een lievelingstaart om te maken, heeft ze ook niet. “Ik vind alles leuk om te maken. Het blijft ook leuk omdat elke taart anders is.”

Ondanks dat Dion altijd heeft gezegd dat ze in Bakel wil blijven, woont ze al drie jaar in Milheeze. In haar vrije tijd zoekt ze de gezelligheid op met vrienden en familie. Dat krijgt ze ook nu haar zaak in het centrum zit. “Ik ben echt een dorpse. Nu heb ik veel meer contact met de klant, dat is heel gezellig.” Je kunt dus wel zeggen dat Dion helemaal op haar plek zit in de Dorpsstraat, ook al snoept ze niet heel veel van haar gebakjes.
“Tenminste, dat probeer ik.”

Terug