In 1995 startte Jan Adriaans zijn bedrijf. “Ik wilde iets voor mezelf hebben en dit werk is gewoon m’n passie”, vertelt Jan. Lange tijd runde hij het bedrijf alleen, totdat zijn zoon Ton twintig jaar geleden bij hem kwam werken. Het bedrijf ging groeien, iets wat Jan nooit had verwacht. “Ik dacht er komt misschien één iemand bij, maar meer zal het niet zijn. Ik had nooit verwacht dat het zo groot zou worden als nu.”
De groei
Het bedrijf groeide dus flink. Iets dat Ton mooi vindt, maar van Jan niet per se hoefde. “Ton wilde groter worden dan ik”, legt Jan uit. “Ik zei: ‘doe maar rustig aan’”. “Ja”, reageert Ton. “Jij zit op een leeftijd dat je af wil bouwen. Ik ben jong, ik wil door.” En daar kreeg ‘ie ook ruimte voor. “Tijden veranderen, ik wil machines aanschaffen. Ons pap zei dan: ‘is dat wel verstandig, zo’n investering?’” Maar dat bleek het wel te zijn. “De jeugd kijkt er op een andere manier naar, maar wat ze willen werkt wel”, beaamt Jan.